Πως μπορει ενας εκπαιδευτικος, να συντελεσει στην αναβαθμιση μιας σχολικης αιθουσας ώστε να συμβαλλει στη μαθησιακη διαδικασια;
Ουσιαστικα προκειται για έναν οδηγο, οπου μπορουν οι εκπαιδευτικοι μονοι τους, να αναδιαμορφωσουν μια αιθουσα με παιδοκεντρικη προσεγγιση, εστιαζοντας σε ένα ευφορο περιβαλλον μαθησης. Aυτο που αξιζει να κρατησουμε, είναι οτι μια σχολικη αιθουσα εχει μια δυναμικη που εξελισσεται μαζι με τους χρηστες της, εκπαιδευτικους και κυριως μαθητες. Είναι μια συνεχης διαδικασια,ετσι ξεκιναμε από μικρες αλλαγες, συμπεριλαμβανουμε τους μαθητες σ’αυτην τη διαδικασια και συνεχιζουμε να το κανουμε σε τακτα χρονικα διαστηματα. Δεν τελειωνει ποτε, αναδιαμορφωνεται συμφωνα με τις αναγκες των μαθητων & του εκπαιδευτικου κάθε φορα.
Μερικες χρησιμες συμβουλες από έναν εκπαιδευτικο, τον Bob Dillon, σε εκπαιδευτικους, ο οποιος ερευνησε και εγραψε και ένα σχετικο βιβλιο, για το πώς μπορουν μονοι τους οι εκπαιδευτικοι να συμβαλλουν στη διαμορφωση μιας σχολικης αιθουσας ‘φιλικη’ προς τη μαθηση:
«1. Ρωτήστε τους μαθητές σας
Οι μαθητές είναι η καλύτερη πηγή πληροφοριών για το τι πρέπει να αλλάξει στις τάξεις μας. Μια πολύ ευστοχη ερωτηση που κανει στους μαθητες είναι: ‘Τι υπαρχει σε αυτό το δωμάτιο που υποστηρίζει τη μάθησή σας και τι που την εμποδίζει; ‘
Και αυτό δεν πρέπει να συμβεί μόνο μία φορά: Ο Dillon συμβουλεύει τους δασκάλους να κάνουν αυτήν την ερώτηση συχνά, όλο το χρόνο. ‘Κάθε δύο εβδομάδες, ρωτήστε τους μαθητές σας, πώς τους εξυπηρετεί η τάξη;’
- Ξεκαθαρισμα – Αφαιρεση πραγματων
Μία από τις απλούστερες αλλαγές που μπορούμε να κάνουμε στις τάξεις μας είναι να βγάλουμε/ξεκαθαρισουμε πράγματα. «Δεν έχω πάει σε μια τάξη στη χώρα που δεν μπόρεσα να αφαιρέσω 10 ή 15 πράγματα», λέει ο Dillon. “Κάθε φορά που ένας άνθρωπος μπαίνει σε ένα χώρο, επεξεργάζεται οπτικά ολόκληρο το χωρο.” Σε πολλους από αυτους τους χωρους, λέει, “τη στιγμή που πραγματικά τους ζητάμε (μαθητές) να εμπλακούν διανοητικά, έχουν εξαντληθεί οπτικά.” Ο Dillon συμβουλεύει τους εκπαιδευτικούς να βγάλουν τα πράγματα σε δοκιμαστική βάση. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, τα πράγματα δεν τα επιστρέφουν ποτέ στην αιθουσα και ετσι ο χωρος αρχιζει να ‘αναπνεει’.
- Ευελιξια στον εξοπλισμο
Χρησιμοποιώντας τα έπιπλα που έχετε τώρα, μπορείτε ακόμα να δημιουργήσετε διαφορετικές διαταξεις καθισμάτων και να δώσετε στους μαθητές επιλογές.
Ο Dillon εξηγεί πώς μπορεί να λειτουργήσει: «Έχετε 30 γραφεία. Κανείς δεν θα τους τα πάρει. Κανείς δεν θα τα βάλει πουθενά αλλού. Γιατί δεν φτιάχνετε μια σειρά από έξι, έπειτα δύο σειρες των έξι, και έπειτα ένα μεγάλο σχημα, αυτό που ονομάζω “στυλ αίθουσας συσκέψεων” όπου έχετε 12 γραφεία πρόσωπο με πρόσωπο ο ένας στον άλλο. Στη συνέχεια, δίνετε στα παιδιά την επιλογή για το πού να βρίσκεται ο εκπαιδευτικος, σε αυτήν την τάξη. Η δυνατότητα επιλογής στα παιδιά, της διαταξης του εξοπλισμου, σημαίνει ότι τους εμπιστεύεστε και ότι κατέχουν την τάξη. ”
- Προσοχη στα οπτικα ερεθισματα, η διακοσμηση των τοιχων
Πώς είναι οι τοίχοι; υποστηρίζουν ή αποσπούν την προσοχή από τη μάθηση; Χρειαζόμαστε πραγματικά αυτή την αφίσα; Πώς κάνουμε τα πάντα πραγματικά προσβάσιμα;
- Αφαιρεστε ισως τελειως το γραφειο του εκπαιδευτικου
Ένας τρόπος για να ελευθερώσετε περισσότερο χώρο, είναι να ελαχιστοποιήσετε ή να εξαλείψετε το χώρο εργασίας των εκπαιδευτικών. Στην πραγματικότητα, πολλοί δάσκαλοι ξεφορτώνονται εντελώς τα γραφεία τους.
«Ό, τι μπορούμε το κάνουμε, για να μειώσουμε το δικό μας αποτύπωμα σε μια τάξη», λέει ο Dillon, «αν αυτό σημαινει να μεταφερθει το γραφείο μας στον τοίχο, αν αυτό αφήνει τα παιδιά να γνωρίζουν ότι μπορουν να έχουν πρόσβαση σε όλα τα τετραγωνικά του δωματίου, όλα αυτά αρχίζουν να μεταμορφώνουν πραγματικά τι μπορεί να είναι η τάξη ».
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ-καλλιεργεια ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ
Τα γραφεία σε σειρές είναι εντάξει, αν το μόνο που θέλουμε να κάνουμε είναι να παρεχουμε πληροφορίες στους μαθητές. Αλλά η εκπαίδευση του 21ου αιώνα απαιτεί περισσότερα από εμάς. Μεταξύ άλλων, πρέπει να είναι σε θέση να επικοινωνούν καλά και να συνεργάζονται για την επίλυση προβλημάτων. Οι τάξεις μας πρέπει να το αντικατοπτρίζουν αυτό. Έτσι, όταν ξανασκεφτείτε το σχεδιασμό της τάξης σας, αναζητήστε τρόπους για να καλλιεργουν το συναισθημα της συνεργασιας και της ομαδικοτητας.
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
‘’Οι χωροι δημιουργικης απασχολησης, απαιτουν επιφάνειες και γωνιες, όπου οι μαθητές μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όλα τα είδη υλικών – όχι μόνο τα τυπικά σχολικά είδη. ”
Ένα άλλο ζήτημα είναι ο τόπος αποθήκευσης των εργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη. «Όταν δημιουργείς πράγματα, δεν θα τα τελειώσεις σε 30 λεπτά», μας υπενθυμίζει ο Dillon. «Πρέπει να έχεις μέρος για να τα αποθηκεύσεις ή να τα αφήσεις».
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΩΝ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ
«Έχουμε πολλά παιδιά που έρχονται στα σχολεία μας που είναι αγχωμένα, που επηρεάζονται καθημερινά από τη φτώχεια, που χρειάζονται μια ήσυχη στιγμή στη ζωή τους», λέει ο Dillon, «και θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι οι τάξεις μπορούν να είναι ένα τετοιο μερος. Νομίζω ότι ο παιδοκεντρικος σχεδιασμός χώρου μιας σχολικης αιθουσας, πρωτίστως φροντίζει τις ανάγκες τους, έτσι ώστε η μάθηση να μπορεί να συμβεί αβιαστα. Πολλές αίθουσες διδασκαλίας έχουν ένα μέρος όπου στέλνουν τα παιδιά να σκεφτούν και να ξανασκεφτούν… Αλλά εμεις, θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι όλες οι αίθουσες διδασκαλίας διαθέτουν χώρο αποσυμπίεσης: εκει οπου απλα, μπορει να χαλαρωνουν αληθινα , να ερχονται σε επαφη με τα συναισθηματα τους και να ερχονται σε συνδεση με τον εαυτο τους. ‘Όταν δεν έχουμε αυτούς τους χώρους, τα παιδιά μας βρίσκουν τρόπους για να πάρουν την ησυχία που τους χρειάζονται: Αυτή τη στιγμή, τα WC των σχολειων, είναι οι χώροι ησυχίας, για τα παιδιά », επισημαίνει ο Dillon. Το 50% των παιδιών ενός σχολείου που πρέπει να πάνε στο μπάνιο, πηγαινουν γιατι χρειάζονται μια στιγμή ηρεμιας! “
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΩΝ ΓΙΑ ‘ΕΚΘΕΣΗ της ΜΑΘΗΣΗΣ’
Συμβουλεύουν τους δασκάλους να συνεχίζουν να αναζητούν τρόπους για να εμφανίζουν οπτικα τη διαδικασια της μάθησης στις τάξεις τους.
«Αυτό μπορεί να μοιάζει με εικόνες παιδιών που εργάζονται σε μια τάξη, όπου οι άνθρωποι βάζουν αυτοκόλλητες σημειώσεις σε πινακες, κλπ»
- Προσοχη στις χρωματικες σας επιλογες
Ο σχεδιασμός μιας σχολικης αιθουσας δεν εχει να κανει καθολου με την διακοσμηση και το προσωπικο γουστο των χρωματων. Όταν οι χώροι μας διαμορφωνονται, χωρίς να κατανοήσουμε τι λειτουργεί καλύτερα για τη μάθηση, ο Dillon λέει, “Έχετε αίθουσες που μοιάζουν με μια τσάντα Skittles.”
Αντί να γεμίσετε την τάξη σας με πολλά χρώματα, προσπαθήστε να περιορίσετε την παλέτα χρωμάτων σας σε τρία χρώματα: Ένα ουδέτερο, συνηθως γκρι και δύο χρώματα έμφασης, ” χρώματα που μπορούν πραγματικά να διαφερουν. ” Κάτι τέτοιο θα μειώσει τον οπτικό θόρυβο και θα επιτρέψει στους μαθητές να επικεντρωθούν καλύτερα. «Τα παιδιά παρατηρούν», λέει ο Dillon, «υπάρχει μια συνοχή, υπάρχει μια ηρεμία, αισθάνονται άνετα».
Πηγη αρθρου: https://www.cultofpedagogy.com/upgrade-classroom-design/
Μεταφραση αποσπασματος αρθρου: Μαριλη Βουλτσακη
