Το πρόβλημα…
Ο κτιριακός τομέας είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που συντελούν στη σταδιακή αποσταθεροποίηση του κλίματος. Η ανάγκη, λοιπόν, να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αυτόν τον τομέα είναι επιτακτική.
Τα μονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται στα σπίτια σήμερα έχουν μεγάλο βαθμό τοξικότητας και δεν τα αφήνουν να «αναπνεύσουν». Μάλιστα, χρόνο με το χρόνο η τοξικότητά τους αυξάνεται, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα απομάκρυνσής της από αυτά. Άμεσες συνέπειες αυτού είναι η ανάπτυξη καρκίνου και αναπνευστικών προβλημάτων.
…και η λύση του!
Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική και ο βιοκλιματικός σχεδιασμός κτιρίων, εκτός από τις υγιεινές συνθήκες διαβίωσης (λόγω χρήσης μη τοξικών υλικών), συμβάλλει και στη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου με την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνει στα κτίρια.
Ένας σωστός βιοκλιματικός σχεδιασμός ενός κτιρίου μπορεί να καλύψει μέχρι και 60-70% των αναγκών για θέρμανση και δροσισμό, χωρίς αύξηση του κόστους κατασκευής.
«Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική είναι και η σωστή αρχιτεκτονική», τόνισε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ε.ΜΜΕ.ίς η Έρη Πουλιανάκου, μέλος της «Ανέλιξης», προσθέτοντας ότι βασικός είναι «ο σωστός σχεδιασμός και η κατασκευή ενός σπιτιού εξαρχής».
Αξίζει να σημειωθεί, ότι υπάρχουν δύο τάσεις στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική: η πρώτη και επικρατέστερη είναι η υψηλής τεχνολογίας (high tech), η οποία, άλλωστε, διαφημίζεται ως επί τω πλείστω, προτείνει, όμως, στον καταναλωτή επιλογές που κοστίζουν. Σύμφωνα με τη δεύτερη, το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στον ορθό σχεδιασμό. Όπως δήλωσε ο Αλέξανδρος Στεφανίδης, μέλος της «Ανέλιξης», αν και υποστηρίζονται οι ήπιες τεχνολογίες, «δεν απορρίπτονται οι high tech, απλώς λειτουργούν ως συμπλήρωμα».
Πως χτίζεται ένα βιοκλιματικό σπίτι;
Τα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιούνται για ένα βιοκλιματικό σπίτι έχουν μεγάλη θερμοχωρητικότητα (όπως πέτρες, πλακάκια, τούβλα κ.λ.π.). Αυτά τα υλικά αποτελούν την αποθήκη θερμότητας που «γεμίζει» την ημέρα και «αδειάζει» τη νύχτα, αποδίδοντας θερμική ενέργεια στον εσωτερικό χώρο, όταν υπάρχει καλή εξωτερική μόνωση.
Η διαφορά έγκειται στα μονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται: στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική τα μονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται είναι φυσικά, δίνοντας τη δυνατότητα σε ένα σπίτι να είναι θερμότερο το χειμώνα και πιο δροσερό τους καλοκαιρινούς μήνες. Κατά τα άλλα, μπετόν, σίδερα, κ.α. χρησιμοποιούνται ομοίως.
Δόμηση με πηλό
Όπως υπογράμμισε η κ. Πουλιανάκου, «οι καθαρές τεχνολογίες δεν είναι μια νέα μόδα». Παρατηρώντας κανείς την τοπική αρχιτεκτονική στον ελλαδικό χώρο, θα διαπιστώσει ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο: οι Έλληνες εκμεταλλεύονταν στο έπακρο τα υλικά που είχαν από τη φύση δοσμένα στον τόπο τους για την κατασκευή των σπιτιών τους. Παρόλα αυτά, αν και η παραδοσιακή αρχιτεκτονική μας έχει διδάξει τα πήλινα κτήρια, η δόμηση με πηλό(ο οποίος ως γνωστόν εξισορροπεί την υγρασία στο σπίτι) είναι πλέον μία επιλογή που εκλείπει από τον ελλαδικό χώρο εδώ και καιρό.
Φυτεμένες στέγες
Η τάση φύτευσης στεγών μπορεί να υιοθετηθεί πολύ εύκολα σε πόλεις, όπου θα δοθεί με αυτό τον τρόπο μια «ανάσα» στα πολυάριθμα κτίρια. Σε αυτή την περίπτωση φυτεύεται η ταράτσα της κάθε πολυκατοικίας. Αποτέλεσμα μίας τέτοιας κίνησης θα ήταν η αλλαγή του υπάρχοντος μικροκλίματος με σημαντική πτώση της θερμοκρασίας στις πόλεις και βελτίωση εκείνης στην ύπαιθρο.
Και με το κόστος;
Η οικολογική κατασκευή ενός σπιτιού έχει στην ουσία το ίδιο κόστος με μία συμβατική κατοικία, μπορεί μάλιστα σε ειδικές περιπτώσεις να κοστίσει λιγότερο. Ωστόσο, η εγκατάσταση πρόσθετων συστημάτων, όπως τα φωτοβολταϊκά αυξάνουν το κόστος. Σύμφωνα με δηλώσεις της Όλγας Γεωργακοπούλου, μέλους της «Ανέλιξης», οι επιλογές αυτές είναι μακροπρόθεσμα συμφέρουσες για τον εκάστοτε καταναλωτή.
Βέβαια, το κόστος της μελέτης είναι γενικά μεγαλύτερο από της συμβατικής λόγω λεπτομερειακής ενασχόλησης και μη ύπαρξης ακόμα τυποποίησης στα σχέδια και τους υπολογισμούς.
Όπως δήλωσε ο κ. Στεφανίδης, «η μόνη διαφορά βρίσκεται στη μελέτη για την κατασκευή, που έχει κάτι το ειδικό, αλλά η κατασκευή είναι η ίδια. Το κόστος ωστόσο αυξάνεται ανάλογα με τις επιλογές του ιδιοκτήτη, αλλά μπορεί να γίνει και μικρότερο, αν σκεφτεί κανείς το τι θα του προσφέρει ένα τέτοιο σπίτι στο μέλλον».
Το μέλλον διαγράφεται οικολογικό!
Υπάρχει, ίσως, ελπίδα στροφής των ανθρώπων σε εναλλακτικούς τρόπους κτισίματος των σπιτιών τους όχι τόσο λόγω της οικολογικής τους συνείδησης, αλλά εξαιτίας του κόστους συντήρησης ενός σπιτιού, που δεν έχει κτιστεί σωστά. Ο λόγος αυτός, λοιπόν, σε συνδυασμό με τη σωστή ενημέρωση γύρω από το θέμα της οικολογικής δόμησης, μπορεί να οδηγήσουν τις νέες γενιές να σκεφτούν πολύ καλά το πώς θα κτίσουν τα σπίτια (και συνάμα το μέλλον) τους. Άλλωστε, η ποιότητα ζωής είναι αυτό που μετράει περισσότερο και έχει ανεκτίμητη αξία.
Πηγη αρθρου: http://pacific.jour.auth.gr/emmeis/?p=1774
Πηγη φωτογραφιων: www.greenprophet.com, www.inhabitat.com, www.fromthegrapevine.com,
