Μαθηση & διδασκαλια σε αμφιθεατρικο σχημα: 10+1 ιδεες από την θεωρια στην πραξη
Eιναι γνωστο ότι η διάταξη θρανίων/καθισματων επηρεάζει την επικοινωνία και τις σχέσεις εκπαιδευτικού και μαθητών και συνδέεται αμεσα με την εκάστοτε μορφή διδασκαλίας. Πιο συγκεκριμενα η διάταξη των θρανίων καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την συχνότητα και την ποιότητα της επικοινωνίας αλληλεπίδρασης του εκπαιδευτικού με τους μαθητές αλλά και των μαθητών μεταξύ τους, άρα καθορίζει και την ποιότητα και τα αποτελέσματα της μάθησης για κάθε μαθητή.
Μια από τις πιο γνωστες διαταξεις είναι η αμφιθεατρικη. Με τον όρο Αμφιθέατρο χαρακτηρίζεται το κυκλικό ή ελλειψοειδές ‘θεατρο’, που ονομάζεται έτσι από την επικλινή και κυκλοτερή διάταξη των καθισμάτων των θεατών («αμφί=πέριξ τας έδρας»), εξ ου και το επίθετο και επίρρημα αμφιθεατρικό, σε αντιδιαστολή των επιπέδων θεάτρων όπου η θέα δυσχεραίνεται από τα πρώτα καθίσματα ή κερκίδες. (Wikipedia)
Είναι πλεον αρκετα παρωχημένη η αποψη ότι κατά την διάρκεια του μαθήματος, οι μαθητές να είναι υποχρεωμένοι να κάθονται στο κλασσικο θρανίο τους. Ένα από τα πιο ενδιαφεροντα σχηματα παρακολουθησης μαθηματων είναι τα αμφιθεατρικα, ειδικα σε μεγαλυτερες ταξεις της εκπαιδευσης:
- Η οπτικη επαφη είναι για ολους ιδανικη, (δεν υπαρχουν θεσεις που δυσχεραινουν την οπτικη επαφη)
- Στην περιπτωση κυκλικου ή ελλειψοειδους σχηματος υπαρχουν επιπλεον οφελη (αισθηση ομαδας, καλυτερη ακουστικη και οπτικη ικανοτητα, υψηλοτερη συγκεντρωση κ.α.)
- Δεν ενισχυει την δασκαλοκεντρικη διδασκαλια, οπου ο διδασκων είναι σε ψηλοτερη θεση από τους μαθητες, με ο,τι συνεπαγεται αυτό
Όπως κάθε διαμορφωση ενός εκπαιδευτικου χωρου με παιδοκεντρικη προσεγγιση, ετσι και εδώ, η παραλληλη εφαρμογη μαθητοκεντρικων μεθοδων μαθησης είναι απαραιτητη!
