LHM / Moriyuki Ochiai Architects
Η αληθεια είναι ότι τα τελευταια χρονια γινονται φιλοτιμες προσπαθειες επανεξετασης των χώρων μάθησης – από την άποψη της διδασκαλίας και της αρχιτεκτονικής – για την καλύτερη παροχή εκπαίδευσης με βάση τους αμέτρητους τρόπους που μαθαίνουν και λειτουργούν τα παιδιά-. Και λεω φιλοτιμες γιατι η οικειοτητα ή συνηθεια ή ακομα και η ελλειψη γνωσης, -όπως το ονομαζει κανεις- γινονται εμποδια στο αυτονοητο. Με διαθεση εξελιξης & δημιουργιας ενός καλυτερου μελλοντος, αλλα κυριως με μυαλο & καρδια ανοιχτα, ας απολαυσουμε το «νηπιαγωγείο lhm», που σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες ιαπωνικής εταιρείας moriyuki ochiai, που αντικατοπτρίζει την επιθυμία του σχολείου για ένα χωρο που επικεντρώνεται στην ενθάρρυνση της κριτικής σκέψης, της ατομικότητας και της τόνωσης της σύνδεσης με το εξωτερικό περιβάλλον.
Τα τοπία που σχετίζονται με τη φύση, αντανακλώνται μέσω του χώρου: μια μικρή σκηνή μοιάζει με μια περιοχή που χτίστηκε εκ νεου, τα έπιπλα μιμούνται μικρά βουνά, σπήλαια και καμπίνες, καθρέφτες που βρίσκονται στην οροφή και τοίχους αντανακλάσεις, που θυμίζουν την επιφάνεια ενός σώματος στο νερο, οι τοίχοι με διαβαθμίσεις είναι ζωγραφισμένοι με μια φυσική παλέτα που περνάει από στάδια παρόμοια με τις μεταβαλλόμενες εποχές, είναι μερικα αξιολογα στοιχεια της συγκεκριμενης μελετης.
Οι καθρέφτες συμβάλλουν στη δημιουργία ενός χώρου που αλλάζει με τις ελάχιστες αλλαγές στο φυσικό φως, καθώς αλλάζουν οι ημέρες, οι εποχές, οι μικροι μαθητες μπορούν να αλληλεπιδρασουν μαζί τους, τα έπιπλα σχεδιάστηκαν για την αξιοποιηση της μεγιστης δημιουγικοτητας, τα οριζοντια στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καθίσματα, στάδια συναυλιών ή βάθρα, οπου μπορούν να αναρριχηθούν τα παιδια, είτε είναι πάνω είτε μέσα, και να απολαυσουν μια ημι-ιδιωτική απόδραση, για να διαβασουν ένα βιβλίο ή για ατελειωτες ωρες παιχνιδιου.
Πηγη: www.designbloom.com
