Το έργο αφορά τη μερική ανακαίνιση του Νηπιαγωγείου των Εκπαιδευτηρίων Παλλάδιο, στην Αθήνα, συνολικού εμβαδού 440 τ.μ., με αρχιτεκτονική μελέτη από το αρχιτεκτονικό γραφείο Παιδοκεντρικού Σχεδιασμού BabyEcoDesign (www.babyecodesign.gr), το έτος 2023, με συνολική διάρκεια έργου 6 μηνών. Πιο αναλυτικά, αφορά την αναδιαμόρφωση της κεντρικής εισόδου, των 3 αιθουσών διδασκαλίας, του εσωτερικού αιθρίου, της αίθουσας STEM, της Μουσικοθεατρικής Αγωγής και των κοινόχρηστων & βοηθητικών χώρων.

Η εφαρμογή του παιδοκεντρικού σχεδιασμού έχει ως στόχο να αναβαθμίσει σε επίπεδο ιδεολογικό, αισθητικό, λειτουργικό και τεχνολογικό το περιβάλλον των χρηστών, προσβλέποντας έτσι στην ενίσχυση του ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής. Με βάση αυτή τη συγκεκριμένη ιδεολογική αντίληψη για την αρχιτεκτονική, σε συνάρτηση πάντα με τις αναπτυξιακές ανάγκες των παιδιών στα διάφορα στάδια της εξέλιξής τους, το συγκεκριμένο έργο στοχεύει στη δημιουργία χώρων, που η αλληλεπίδρασή τους με το παιδί θα συμπληρώνει με επιτυχία την παιδαγωγική διαδικασία στην προσχολική ηλικία, ώστε ο χώρος να έχει συνεχή αλληλεπίδραση μαζί τους, επηρεάζοντας την ανάπτυξη, την ψυχολογία τους και προσφέροντάς τους ερεθίσματα & μια συνεχή ευκαιρία για αισθητηριακή, κινητική & γνωστική ανάπτυξη.

Πιο συγκεκριμένα, ο σχεδιασμός της σχολικής αίθουσας μελετήθηκε ως χώρος ο οποίος στεγάζει και καθορίζει τη διαδικασία της μάθησης. Εμπεριέχει επίσης ένα σύστημα παραμέτρων απαραίτητων για τις διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ των μαθητών και μεταξύ των δασκάλων και των μαθητών. Η δομή της σχολικής τάξης ως χώρος εξαρτάται από τη φιλοσοφία που ακολουθεί το σχολικό σύστημα και τους στόχους που θέλει να επιτύχει ο εκπαιδευτικός. Η σχολική αίθουσα, ως χώρος, έχει σημαντικές επιδράσεις στην ψυχολογία των παιδιών – μαθητών, ανάλογα με τη διάταξη του εξοπλισμού της, με τον φωτισμό (φυσικό/τεχνητό), τα σχήματα και τα χρώματα. Προσφέρει ερεθίσματα στο παιδί και επιδρά στην ανάπτυξη της κοινωνικής του συμπεριφοράς και όχι μόνο, καθώς επίσης αποτελεί και ευκαιρία για αισθητηριακή & γνωστική ανάπτυξη. Η σχολική αίθουσα, επομένως, είναι ένα σύνολο αλληλεξαρτώμενων παραγόντων: υλικών, παιδαγωγικών και ψυχοκοινωνικών, με απώτερο σκοπό την αγάπη για τη γνώση, τη μάθηση και την εξέλιξη.

Αναφορικά με τη λειτουργικότητα, η χωρική οργάνωση των χρήσεων παρέμεινε η ίδια και οι αλλαγές πραγματοποιήθηκαν εσωτερικά σε κάθε χώρο, σε επίπεδο εισαγωγής νέων ερεθισμάτων, τεχνητού φωτισμού, χρωμάτων & εξοπλισμού. Αυτό πραγματοποιήθηκε με τον συνδυασμό των κατάλληλων υφών, ηχοαπορροφητικών υλικών, την εισαγωγή κατάλληλου εξοπλισμού & αξεσουάρ, την ύπαρξη φυτών, αναβαθμίζοντας έτσι το μαθησιακό περιβάλλον.

Συνοψίζοντας, η κεντρική θεώρηση της αρχιτεκτονικής παιδοκεντρικής προσέγγισης για τους χώρους μάθησης υποστηρίζει ότι τα παιδιά μαθαίνουν ουσιαστικά όταν νιώθουν ασφάλεια, αποδοχή και αγάπη από τον εκπαιδευτικό, μέσα σε ένα ισορροπημένο, σχεδόν αφαιρετικό δομημένο περιβάλλον, με τα απαραίτητα κατάλληλα ερεθίσματα σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο.